سامانه پدافند هوایی Type 87 در اوایل سال 1980 توسط کارخانجات میتسوبیشی ژاپن برای جایگزینی با سیستم های قدیمی SPAAG M42 DUSTER ساخت آمریکا ساخته شد و در سال 1987 وارد خدمت در نیروهای دفاعی ژاپن شد.

تایپ 87 دارای دو توپ Oerlikon GDF با کالیبر 35 میلیمتر است ، این توپ می تواند گلوله های ضد زره ، آتش زا را نیز به جای گلول های اصلی خود(ضد هواگرد) شلیک کند و از این نظر می توان از آن به عنوان یک خودروی پشتیبانی از نیروهای پیاده استفاده کرد.

سامانه پدافند توپخانه ای خودکششی PGZ88 که با نام تایپ 88 نیز شناخته میشود اولین سامانه پدافند توپخانه ای تمام اتوماتیک  ارتش آزادی بخش خلق است که قابلیت درگیری با انواع هواگرد ها در ارتفاع پایین تر از 4000 متر را داراست و به عنوان پدافند کوتاه برد متحرک برای پوشش واحد های نیروی زمینی به کار میرود. علاوه بر این میتوان از این سامانه در مقابل اهداف زمینی نظیر سربازان دشمن ، خودرو های سبک زرهی و استحکامات نیز استفاده کرد. تنها تعداد کمی از این سامانه به ساخت رسیده است که عملکرد رضایت بخش آن این کمبود را جبران می کند.

سامانه پدافند توپخانه ای خودکششی PGZ95 که تحت نام تایپ 95 نیز شناخته میشود در اواسط سال 1980 توسط موسسه مهندسی مکانیک و الکترونیک واقع در شهر شیان ‌یانگ در استان شانشی چین به طراحی و ساخت رسید.

در اواخر سال 1990 این سامانه به منظور پوشش پدافندی برد کوتاه برای واحد های زرهی نیروی زمینی ارتش آزادی بخش خلق چین به خدمت گرفته شد و در سال 1999 در مراسم رژه روز ملی چین در معرض دید عموم قرار گرفت. 

سیستم دفاع ضد موشکی " گنبد آهنین " ساخت سیستم های دفاعی پیشرفته رافائل اسرائیل برای مقابله با راکت های غیر هدایت شونده ی پرتابی از غزه است. گنبد آهنی یک سامانهٔ دفاع زمین به هوای توسعه‌داده‌شده توسط اسرائیل است. این سامانه قادر است با موشک‌های کوتاه‌برد (تا 70 کیلومتر) در هر شرایط آب‌وهوایی درگیر شود. این سیستم برای مقابله با موشک‌های شلیک‌شده توسط شبه‌نظامیان در لبنان و فلسطین توسعه داده شده است.

پدافند در ارتفاع پایین ، مسئله ای است که امروزه بسیار به آن اهمیت داده می شود. جنگنده های پایین پرواز ، هلیکوپترها و موشک های کروزی که برای مخفی کردن خود از دید رادار ، در ارتفاع پایین پرواز می کنند می توانند بدور از چشم رادار ، وارد حریم هوایی هر کشوری شوند. زنجیره پدافند شامل حلقه های بسیاری می شود که یکی از این حلقه ها ، پدافند در ارتفاع پایین است.
ارتش امریکا برای نیل به این هدف طی 3 دهه گذشته ، از دو سیستم پدافند موشکی در ارتفاع پایین استفاده کرده است که شامل موشک کتف پرتاب استینگر و سیستم موشکی نیمه سنگین خودکششی MIM-72 ملقب به چاپارل می باشد. MIM-72 چاپارل ، یک سیستم پدافند هوایی متحرک کوتاه برد ساخت امریکاست. 

تانک پدافند هوایی گپارد ساخته شده در کارخانجات کراوس – مافی وگمن KMW در مونیخ آلمان میباشد که در نیروهای مسلح کشورهای بلژیک ، هلند و آلمان عملیاتی شده است.

سامانه پدافند اسپايدر حاصل همکاري شرکت جنگ افزار سازي رافائل و صنايع هوايي اسرائيل است.اين سامانه دو موشک پيتون ـ5 و دربي به کار مي گيرد و نام آن نيز از روي اين دوموشک تعيين گشته است.

ا

اونجر را می توان بر ضد تمامی اهداف پایین پرواز همچون بالگردها و هواپیماها بکار برد. این سیستم همچنین دارای یک سیستم جلو نگار فرو سرخ FLIR می باشد که این امکان را به کاربر می دهد که به صورت غیر فعال هدف پرنده را کشف کند. این سیستم از آنجایی که  اونجر فاقد رادار می باشد از اهمیت بسیاری برخوردار است. این FLIR  به اونجر این کمک را می رساند که هدف را به وسیله سیستم فروسرخ کشف و اطلاعات هدف به کامپیوتر به صورت خودکار لانچر را به طرف هدف برگردانده و در زمان مناسب بعد از قفل شدن موشک ها بر روی هدف موشک را به طرف هدف شلیک می کند.

تاریخچه : 

نمونه ی پیشرفته تر SA-19 Tunguska می باشد . طرح ساخت آن از سال 1990 توسط KBP Instrument Designe Bureau  آغاز شد و پس از تکمیل ساخت نمونه ی اولیه ی آن در سال1994در نمایشگاه MAKS 1995 برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفت.بعد ازاین مدت بود که به دلیل عدم استقبال مشتریان و رکود وضعیت اقتصادی و بودجه ی ارتش روسیه پس از فروپاشی شوروی , توسعه ی طرح معلق ماندتا اینکه در بین تعجب همگان ، در سال 2000 امارات متحده ی عربی به اولین متقاضی آن تبدیل گشت . بعد از این بود که کمپانی سازنده برای جلب نظر امارات ، متعهد به طراحی مجدد و بهبود توانایی های پانتسیر شد. 

معرفی :

سیستم دفاع هوایی 2S-6M Tunguska ، به وسیله ی روسیه توسعه یافته و در کشور مذکور به تانگوسکامعروف است. نام ناتوی این سلاح گریسون است و با سریال « SA-19» مشخص شده است. این سامانه یک سیستم خودکششی است که با ادغام مسلسل ضد هوایی و موشک های زمین به هوا به وجود آمده است و جهت جایگزینی شیلکا ساخته شده است و مخصوص دفاع هوایی در مقابل بالگرد ، موشک هوا به زمین و هواپیماهایی است که در ارتفاع پایین پرواز می کنند. اعتقاد بر این است که به کارگیری این سیستم علیه خودروهای زرهی و تانک نیز امکان پذیر باشد و مجموعه ی طرح ، تحت نظارت نیروی زمینی و دریایی ساخته شده است.

سامانه پدافند هوایی SA-13 که در روسیه با عنوان ZRK-BD STERLA-10 شناخته میشود در حقیقت جایگزین سامانه پدافند هوایی SA-9 می باشد.به مانند سام 9 سام 13 نیز یک سامانه متحرک پدافند هوایی ارتفاع پایین است که از موشکهای هدایت اپتیکی - آشیانه یاب فروسرخ سری  9M37  بهره می برد.این موشک از یک سرجنگی 3.5 کیلوگرمی بهره می برد و بیشینه سرعت آن 2 برابر سرعت صوت است.این موشک از چاشنی مجاورتی لیزری برای فعال کردن سرجنگی خود بهره می برد.برد درگیری این موشک 5000 متر و ارتفاع درگیری آن 3500 متر می باشد.این موشک به سرعت با مدل ارتقاء یافته  9M37M تعویض شد که از جمله ارتقاء های صورت گرفته در این مدل می توان به سرجنگی حساس تر و جستجو گرهای مادون قرمز حساس تر اشاره کرد.این سامانه موشکی بر روی یک شاسی مدل MT-LB نصب شده است.این سامانه از 3 نفر خدمه بهره می برد و دارای برد عملیاتی 500 کیلومتر و بیشینه سرعت 61 کیلومتر در روی خشکی و 6 کیلومتر در ساعت در آب می باشد. 

SA-9 يك سامانه متحرک پدافند كوتاه برد است كه براي مقابله با بالگردها و هواپيماهايي كه در ارتفاع پايين پرواز ميكنند كاربرد دارد.  
اين سامانه بر روي شاسي خودروي زرهي BRDM 2  و داراي 4 پرتابگر موشكهاي استرلا 1 بانام 9m31 gaskin mode zero  با حداقل برد 800 متر وبيشترين برد 6500 متر و محدوده ارتفاع 15 تا 5200 متر با سرعت 1.8 ماخ است که متشکل از مواد شدید النفجار می باشد که با ماسوره مجاورتی رادیویی فعال میشود و با توجه به استفاده از ماسوره مجاورتی بعضی از مانور های خلبان هواپیمای متخاصم را برای گریز از این موشک بی اثر میکند. همچنین سرعت 1.8 ماخ برای این موشک ارتفاع پایین مناسب به نظر میرسد..

 سام 8  یک سیستم پدافندی سطح به هوای  کوتاه برد تک مرحله ایی است که موشک هایش با سوخت جامد کار می کنند و در ارتفاع پایین کاربرد دارد.اولین نمونه تولیدی  از این سیستم با عنوان SA-8 A  شناسایی شد که  تنها 4 ریل لانچر و موشک روباز داشت. 

 نمونه SA-8 B دوماشین تامین موشک مجدد BAZ-5937 داشت  که هر یک 18 موشک  که در مجموعه  های 3 تایی باکس شده بودند, حمل می کردند . هر خودرو یک آتشبار از 4 TELAR ها را پشتیبانی می کردند. یک هدف می تواند به هر دو صورت زیر آتش یک موشک یا بخوبی  زیر شلیک 2 موشک آورده شود.  همچنین این سیستم قابلیت نقل و انتقال هوایی را دارد. 

 سامانه ی موشکی SA.3 (روسها آن را S.125 می نامند) در اواخر دهمه ی ۵۰ در حدود سال ۱۹۵۶ طراحی گردید این سامانه یک سامانه ی پدافند برای رهگیری اهداف در ارتفاع پایین و میانی است موشک sa.3 یک موشک دومرحله ای با سوخت جامد است که موتور کمکی آن ارتفاع اولیه را به موشک می بخشد و سپس موشک مسیر خود را با موتور خود ادامه می دهد.

این سامانه از یک مجموعه ی راداری شامل رادار مراقبت باند c از نوع P.15 فلت فیس با بردی در حدود ۲۵۰ کیلومتر و رادار ارتفاع یاب PRV.11  سایدنت با بردی در حدود ۱۸۰ کیلومتر (باند E) و درنهایت رادار درگیری لوبلو فعال در باند I با برد درگیری ۸۰ کیلومتر بسیاری این سامانه را رقیب سامانه ی آمریکایی هاوک میدانند این سامانه در جریان جنگ ویتنام هم ضرات سنگینی به جنگنده های آمریکایی وارد نمود سرجنگی ترکش شونده ی شدید آن هرگونه تحرک را از هدف خود می گیرد و برای جنگنده های که در ارتفاع پایین پرواز میکنند رهگیری توسط این موشک هولناک خواهد بود. 

 تاریخچه: 

سامانه ی پدافند هوایی اس25 برکوت را می توان اولین سامانه ی مدرن دفاع هوایی شوروی نامید . سام 1 که یک سیستم موشکی زمین به هوا است ابتدا در 9 آگوست 1950 توسط شوروی و تنها برای دفاع هوایی کوتاه برد از مسکو طراحی شد. . 

عقیده بر این است که این سامانه برای مقابله با بمب افکن های دور پرواز بی-52 آمریکا وارد خدمت شده است زیرا تنها چند سال پس از پرواز این بمب افکن رونمایی گشت .